Λαρούς, Πιερ

(Pierre Larousse, Τουσί 1817 – Παρίσι 1875). Γάλλος λεξικογράφος, εκδότης και συγγραφέας. Σπούδασε με υποτροφία στις Βερσαλίες και σε ηλικία είκοσι ετών ανέλαβε τη διεύθυνση της σχολής μέσης εκπαίδευσης στη γενέτειρά του, στην οποία και καθιέρωσε πρωτοποριακές παιδαγωγικές μεθόδους. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου συμπλήρωσε τις σπουδές του. Το 1852 ίδρυσε μαζί με τον Ο. Μπουαγέ έναν εκδοτικό οίκο και παράλληλα επιδόθηκε στη συγγραφή διαφόρων έργων, κυρίως λεξικών. Το σημαντικότερο έργο του Λ. είναι το Μεγάλο παγκόσμιο λεξικό του 19ου αιώνα, στο οποίο περιλαμβάνονται πολλά άρθρα με ουμανιστικό και αντικληρικό χαρακτήρα, εξαιτίας των οποίων ολόκληρο το έργο συμπεριλήφθηκε από το Βατικανό στον κατάλογο των απαγορευμένων βιβλίων (Index). Άλλα αξιόλογα έργα του είναι: Στοιχειώδης λεξικολογική γραμματική (1849), Λεξικολογικές παραδόσεις ύφους (1851), Λεξικό της γαλλικής γλώσσας (1856), Ανθολογία ελληνικών ριζών (1858), Ανθολογία λατινικών ριζών (1860), Λεξικολογικά κατάλοιπα (1863), Λυρικό λεξικό (1869) και Βλαστοί (1871).